Teksten - Verhaaltjes: HET LEVEN VAN EEN TAFELBLAD
Vrijdagavond, studie, compleet niks te doen hebben, da gevoel kent iedereen wel hè (in het geval van de derde graad is het kende!!) Ziehier 't resultaat van een lijdend(?) studentje dat door meneer Bos volgende opdracht kreeg als bezigheidstherapie, daar hij schrik had da er anders gesnurkt zou worden! de opdracht luidde: 'schrijf 2 bladzijde over "het leven van een tafelblad"'. en dan durft hij beweren da MIJN niveau laag ligt (daar kan ik hem natuurlijk geen ongelijk in geven, ma toch....!) .
Een tafelblad, een tafelblad is volgens mij levenloos. Maar ja, als ik toch iets moet schrijven, dan zal ik mijn fantasie maar eens laten werken. Heel heel heel heel heel heel heel heel heel heel lang geleden waren er eens 2 tafelbladen die konden spreken. Of was het gisteren dat het gebeurde? Enfin, het was alleszins heel heel heel heel heel heel heel heel heel heel ver hier vandaan (of juist heel dichtbij, dat hangt er vanaf waar je dit verhaal leest!) Die 2 tafelbladen die konden spreken waren tovertafelbladen. ze leefden in het land van draken en kasteelheren, van tovenaars en heksen, van tralalietjes en tralalatjes. de 2 tafelbladen kregen op een dag van hun tovenaar de vrijheid.hij zei tegen de tafelbladen dat zodra ze door een draak werden kapot gemaakt, ze zouden veranderen in een kat. en ze gingen op weg. Over heuvel en berg, door bos en struik, door weer en wind, door verlaten en/of verwoeste dorpen. maar op een dag kwamen ze in een bewoond dorp aan. in het dorp was robin hood, ook 'the king' genaamd, juist aan't zingen.hij zag de tafelbladen en nam hen direct in huis. de tafelbladen vertelden hun verhaal en 'the king' bracht 1 van de 2 tafelbladen naar een draak.de draak vertrappelde 1/2de van het tafelblad, of was het nu 2/4de? het zal wel 4/8ste geweest zijn. maar het belangrijkste is dat het tafelblad veranderde in een kat. de kat liep heel snel weg. 'the king' wou de kat hebben (om op te eten) en riep:" poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes poes" en omdat dat niet hielp riep hij: " kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat kat " en omdat dat ook niet hielp ging hij maar op zoek over heuvels en bergen, door bos en struik, door weer en wind en toen zag hij de kat 'na maar 1stap te zetten, want robin is nogal dik en dus traag.) maar allé, hij zag dus de kat, ook poes genaamd, je kunt het natuurlijk ook kater noemen als het een mannetje is, of kattin als het een vrouwtje is. maar hij zag dus de kat , of wat er van over bleef. want de draak had de kat half opgegeten.dus ging robin zo snel als hij kon naar z'n huis terug, zijn huis lag slechts honderd meter verder, hij bereikte het na 3 dagen. toen hij thuis kwam sliep hij 3 dagen en at hij tien broden, vier kazen en twee koeien op. maar op de 4de ochtend dacht hij aan het tweede tafelblad. hij pakte het tweede tafelblad mee, samen met een kom melk en een leiband. hij bond het tafelblad vast en zette het kommetje melk neer. weer trapte de draak op het tafelblad en het werd een kat. maar de kat hing vast.dat vond de kat op zich niet zo heel heel heel heel heel heel heel heel heel erg hoor, want hij had tenslotte zijn melk nog. net op het moment dat robin de kat wou vastpakken werd hij opgegeten door de draak.de draak stierf later aan een kankergezwel in de maag.omdat de draak dood was veranderde de kat terug in een tafelblad. jaren later werd op de plaats waar de tafel stond een school gebouwd. nu staat de tafel in de school. en als je heel heel heel heel heel heel heel heel heel heel heel heel goed luistert hoor je de tafel nog miauwen. en dat is wat ik de leerkrachten vertel als zij vragen waarom ik met mijn hoofd op de bank lig.en ze geloven het ook nog!!!!
Willekeurige
teksten
DE NIEUWE WETGEVING – REGELINGEN VANAF 01/01/2005 1:ziekte Ziekte is geen reden om thuis te blijven. Een attest van de dokter is geen bewijs ; als U in staat bent om naar de dokter te gaan , kunt u ook komen werken . 2:Sterfgeval in de familie Wordt niet verontschuldigd. Voor de overledene kunt U toch niets meer doen en iemand anders kan de [...]
De band U2 geeft een concert dat over 17 minuten begint, maar ze moeten eerst met z'n vieren een brug over om er te komen. Ze staan alle vier aan dezelfde kant van de brug. Het is nacht en ze hebben één zaklamp. Er kunnen maximaal twee mensen tegelijk oversteken. Of er nu één, of twee oversteken, de zaklamp moet altijd mee. De zaklamp m [...]
Reisbrochures beloven soms meer dan de toerist uiteindelijk krijgt. Soms loopt het écht de spuigaten uit. Anderzijds is er ook een categorie reizigers die nooit tevreden zijn en over het geringste ongemak hun beklag doen. Vissen in het water, Spaanse taxichauffeurs die verdorie Spaans spreken, blote borsten op het strand: hoe erg kan je reisnachtm [...]
Er is niets aan de hand! Gedicht van prof J. Dequeker, prof. reumatologie U. Z. Pellenberg Leuven Er is niets aan de hand en ik voel me nog fris want ik ben nog zo gezond als een vis 't is alleen da'k wat jicht in mijn knieen krijg, en het praten gaat soms met een piepend gehijg. Mijn pols is wat zwak en wat dun wordt mijn bloed maar ik ben voor mi [...]
De regen tikte tegen het raam. Ik zat aan het bureau op mijn zolderkamer en speelde doelloos met een balpen. Neerslachtig keek ik naar het werk van vier weken dat voor me lag. Het wou niet vlotten, zoals gewoonlijk. Een gevoel dat ik niet beschrijven kon, deed me plotseling beseffen dat ik niet meer alleen op de kamer was. Ik keek op en zag haar st [...]
